Mersine yakışmadı!

Bundan yaklaşık 10 gün önce İstanbul'a seyahat eden Mersin İdmanyurdu, üç maç sonunda sıfır çekerek Mersin'e dönüyor. Alınan mağlubiyetlerle Süper Lig'de birkaç basamak aşağıya inerken, Kupa'da ise lider gittiği İstanul'ndan grup üçüncüsü olarak dönüyor. Lig maçlarında deplasmanda Galatasaray ve Fenerbahçe'ye kaybetmek dünyanın sonu değil. Kupa'nın ise telafi mümkün. Sanırım esas can sıkıcı olan Galatasaray maçının ikinci yarısından itibaren düşüşe geçen oyundu.

Oyun anlamındaki bu düşüş maalesef Fenerbahçe maçında zirve yaptı. Elbette 30 maçtır kendi evinde yenilmeyen FB'ye yenildiği için İdmanyurdu suçlanamaz. Ancak, GS maçının ilk yarısında ortaya koyduğu futbolla spor kamuoyunun takdirini kazanmış bir takıma böylesine bir final yakışmadı denilebilir. Dün Fenerbahçe karşısında hırsını ve mücadele gücünü kaybetmiş bir İdmanyurdu izlemek sanırım alınamayan puanlardan daha fazla üzmüştür taraftarı.

İdmanyurdu, GS maçına nazaran daha kontrollü başladığı maçta ilk 15 dakikada oyunda tutunmaya çalıştıysa da sonrasında Fenerbahçe tecrübesiyle oyuna ağırlığını koyarak ibreyi kendine çevirmeyi bildi. Geçen hafta Hamza Hoca'nın ikinci yarıdaki Hamit hamlesiyle oyunu kanatlara açan GS sağ kanattan gelen iki atakla maçı kazanmıştı. İsmail Kartal ise daha en başından oyuncularına İdmanyurdu'nun baskısından kurtulmak adına oyunu kanatlara yayın talimatı vermiş gibiydi. Maç başından itibaren FB kazandığı topları hızla kanatlara aktarırken, pas trafiğinde İdmanyurdu futbolcularına hiç takılmadı.

Bunda Nakoulma ve Tita'nın defansa yeterli desteği vermemesi kadar geri çekilerek rakibe basmayan orta sahanın da etkisi vardı. Gördüğü sarı kartla cezalı duruma düşen Serkan, dün Caner-Alper ikilisi karşısında en zor maçlarından birisini oynadı. Gökhan'da haftalardır kaçak oynayan Vederson'un kanadından son derece rahat orta yapma fırsatı yakaladı. Sow yerine Webo oynamış olsa başka bir skor ortaya çıkabilirdi.

Welliton ve Sinan hamleleri oyuna hareket getirse de maçın kontrolü ikinci yarıda da Fenerbahçe'deydi. Son değişiklik Pedriel için zaten artık kelimeler kifayetsiz kalıyor. İkinci yarıda maçın kopmasına engel olan ise Rıza Hoca'nın oyuncu değişiklikleri ve taktik hamleleri değil FB'nin kaçırdığı gollerdi. İdmanyurdu defansı alışılagelmişin dışında bu maçta çok fazla açık verdi. Ancak, sorumluluğu tek başına defans oyuncularına yıkmak adaletsizlik olur. Zira orta saha geçmiş maçlara nazaran son derece yumuşaktı. Ayrıca, Tita ve Nako rakip beklerin oyuna girmesine fazlasıyla izin verdi.

Defansta Efe'yi başarılı bulsam da bu takımın Mitroviç gibi şişirmeden topla çıkabilen bir oyuncuya ihtiyacı olduğunu düşünüyorum. GS maçının yıldızı Mitroviç'in yabancı kontenjanına takılması üzücü. Bu takımda defansa önce Mitroviç yazılmalı sonra yanına Servet ya da Efe seçilmeli. Keşke orta sahada Mehmet Taş'a görev verilip Mitroviç'e yer açılsaydı. Nihat'ın yokluğunda kaleyi devralan Mihaylov ise kritik kurtarışlarına rağmen bu maçta kalede güven vermedi. Lakayıtlığa varan kendine fazla güveni hoş durmadı. Hakemin hediyesi bir penaltıyı yine-yeniden kurtarması en önemli artısıydı. Kurtarılan penaltı sonrası uzatmayla birlikte son 10 dakika takımın buna reaksiyon vermesi beklenirdi ama o bile gerçekleşmedi ve mağlubiyet kaçınılmaz oldu.

Mersin İdmanyurdu'nun yenildiği için değil mücadele etmeden kolayca teslim olduğu için hayal kırıklığı yarattığı bir maçı geride bıraktık. Şimdi takımın üzerindeki olumsuz havayı dağıtarak devre arasına moralli girmesi adına çok önemli bir Gençlerbirliği maçı bizi bekliyor. İdmanyurdu'nun, özlenen mücadele gücünü ve kazanma hırsını taraftarıyla bütünleşerek sahaya yansıtması ve galip gelmesi umuduyla...