Kutu'dan 'SKANDAL' cıktı..

Macla ilgili notlar alırken bir anda kanal degistirdiler sandım. Kafamı kaldırdıgımda eli bıcaklı bir adamın polis cemberinde oldugunu gordum.
Gozlerimize inanamadık. Bir teknik direktorun sahanın ortasında bıcaklandıgını gördük. Dunya spor literaturunde esine az rastlanacak bir olaya tanıklık ettik. Resmen ekran basında kanımız dondu. Bu saldırıyı gerceklesitirenin bir taraftar olmadıgı kanısı uyandıgında, sifreler coktan cozulmeye baslanmıstı. Aile ici hesaplasma, bir spor musabakasının ustune kabus gibi çökmüştü. Agabeyi kardesini milyonların gozu onunde defalarca bıcaklamıstı.

Ve boylece Mersin yine ulkenin gundemine flas bir gelismeyle oturdu.
Bayrak yakılan, carsaf yırtılan Mersin, siyasetten sonra sporda da ulke gundemine oturmanın haklı gururunu yasıyordu (!)

Tum yaygın basın organlarının gozu bir anda Samsun 19 mayıs stadında yasanan bu olaya cevrilince, bilgi kirliligi de had safhaya ulastı. Hatta bazı televizyonlarda futbol mahkemeleri kuruldu. Yuksel Yesilova kurtlar sofrasında adeta meze yapıldı. Saglıklı bir insanın bile kafasını karmakarısık eden sorular soran Reha Muhtar ile Türk futbolunun ‘agır ağabeyleri’ Erman Toroglu ve Ahmet Cakar’ın eline dusen Yuksel Yesilova, canlı yayına bağlanmakla hayatının hatasını yaptı. Canlı yayından topluma yansıyan konumsalar en az bıcaklı saldırı kadar skandal boyutlardaydı. Buna sebebiyet veren herkes toplum onunde hesap vermek zorundadır artık. Yuksel Yesilova’yı o durumdayken canlı yayına katılmasının dogru olmadıgını soyleyecek bir tek adamın olmaması da kaygı verici bir gelismedir.

Ben, bu kritik surecte profesyonel bir futbol adamının, boyle amatorce davranmaya hakkı olmadıgını düsünüyorum. Yesilova suclu olabilir ya da olmayabilir. Buna hukuk karar verecektir. Ama bu durum Mersin’e ve MİY’nin imajına büyük zarar vermiştir. Bu travmanın kısa surede atlatılmasını MİY yonetiminin alacagı kararlar ve kriz yonetme becerisi belirleyecektir.

Son olarak;

Yuksel Yesilova’nın Mersindeki ilk basın toplantısında kendisine ‘bana gore siz kapalı kutusunuz’ demistim. Hatta bunu o dönem bir kose yazımın baslıgına da tasımıstım. Kendisi de bana ‘acele etmeyin bekleyin bakalım o kutudan neler cıkacak’ demisti.
Ben kutudan boyle bir skaldalın cıkacagını isin acıkcası hic tahmin etmemistim.