Popescu'dan Hamit Tuna'ya ...

Yıl 2000..

Popescu topun başındayken, bir ülkenin tüm vebali üzerindeydi..
Bu ağır yükün altından kendisini tek bir şey kurtarabilirdi.
O da 7 metre ötesinde duran iki direk arasına, meşin yuvarlağı göndermekti..
Ve Kopenhag stadında, ülkede ve dünyada yaşayan Türkleri kendinden geçirdi Romen futbolcu…
O topun arkasında Popescu’dan çok aslında bir ruh duruyordu. İşte o ruh Türk futbol tarihinin en büyük başarısını elde etti. Çalışmanın, mücadelenin, disiplinin ve motivasyonun altında yatan sportmenlik ruhuydu, bunları yaratan…
Sevmek, insanın yaptığı her işi kolaylaştırıyor. İşte Galatasaray’ın meşhur 2000 ruhu da işini ve birbirini sevmekten geçiyor. Hesapsız seviyorsan, hesap edemeyeceğin başarılarla karşılaşıyorsun. Ve eline bir kupa tutuşturuyorlar, çıldırasıya seviniyorsun.
Artık o kadar az kaldı ki elimizde bu ruhu taşıyanlar, nesilleri tükenmeden onları tahtlarına oturtturmak gerekiyor. Hele bir de sizi yönetiyorsa bu kişiler, geleceğe daha umutla bakıyorsun.
Ne mutlu ki böyle biri var aramızda… O da Hamit Tuna..
Toroslar Belediye Başkanı işine ruhunu katan bir adam.
Sporu hamasi söylemlerle değil, realitesi ile kabul eden, algılayan bir yönetici.. Aynı zamanda çocukların enerjisini yeşil sahalarda tüketip böylece kendisine enerji sağlayan bir jeneratör..
Mersin İdmanyurdu’nun tesis meselesindeki pervasız duruşu da , vurdumduymazlığa isyanından..
Nurullah Sağlam’ın koluna korkmadan girişinin nedeni de bu zaten.
Staj dönemini bölgesine kazandırdığı yeşil sahalar ve tesislerde geçiren Başkan’ın başyapıtı olacaktır bu tesis…
85 yıllık tarihe sihirli bir dokunuştur bu hamle.
Ve spor camiası çok şey borçludur ve borçlu kalacaktır bu adama..

Ruh dedik ya !
Ruhsuzca aramızda gezenler, varsın Toroslar’ı gezsinler..
Bir köşeye çekilip taş atan çocukları değil, gol atan çocukları seyretsinler.
Mahallelerin Fair- Play ruhuna nasıl kavuştuğunu görsünler.
Ve bir dönüm arazinin üzerinde yeşeren şeyin sadece sporcu değil, bir gelecek olduğunun farkına varsınlar.

Yıl 2010..

Popescu atmıştı 10 yıl önce kupayı getiren o golü..
Ve şimdi de Hamit Tuna..
Hem de ruhsuzların, ilgisizlerin, neme lazımcıların kalesine..
Harbiden güzel goldü be !