Panik yok, Puan var…

Milli takım arasına girmeden, Fenerbahçe ile evimizde oynamadan önce Gençlerbirliği maçından alınan 1 puanın ve toplamda emek emek elde ettiğimiz 7 puanla, 1 sıra yükselmemizin motivasyonel etkisinin çok önemli olduğunu düşünüyorum.

Bir Cuma günü, tecrübesiz bir hakemle, yarı dolu tribünlere oynanan ortada bir oyun, defansif hatalar yüzünden geriye düştüğümüz maçta, deplasmanda olmamıza rağmen, duran topla yüzümüzün gülmesi, henüz soru işaretlerimiz olan teknik ekip, takımına inanmış taraftar grubumuz, Mersin halkı ve Genel Kurul öncesi yönetim için çok önemliydi. İlk denemede olmayan Güven Varol’un uzun taç atışını 2.cide değerlendirdik ve Gençlerbirliği savunmasının şaşkınlığı arasında Pedriel’in şahane vuruşuyla gole çevirdik. Alınan 1 puanla “öğrenilmiş çaresizlik” yani böyle gelmiş böyle gidecek sendromunu yıkmış olduk. Daha önceki maçlarda yaşanan stres ve kaybetme duygusu yerine; kendimize göre başarılı sonuçlar aldığımızda artık kazanma ve biz yaparız duygularını hissetmeye başladığımızı; takımın son dakikalara kadar oyunu bırakmamasından ve hiçbir oyuncumuzun kırmızı kart görmeden maçı tamamlamasından yorumlayabiliriz. Bu maç diğer maçlarda gözlemlediğim yenen erken gol sonrası paniği; yerini kontrollü oyuna bırakmıştı. Gençlerbirliği attıkları ve yedikleri gol sonrası pek çok gol pozisyonuna girdi. Bunun sebebi bildiğimiz ve üzerinde durulması gereken defans sorunumuz diyebiliriz. Ama girdikleri pozisyonlardan en muazzamı çalışılmış duran top organizasyonu idi. Ahmet Oğuz’un sağ taraftan gelip verdiği pasla direkten dönen El Kabir’in şutu seyir zevki açısından güzeldi.

Futbol takımında başarı için gereken takım ruhu, Mersin İdman Yurdu’nun transfer yasağı nedeni ile aynı kadro ile devam etme zorunluluğu başta olmak üzere, oyuncuların ailecek saha dışı buluşmalarıyla, yapılan kahvaltılar ve müzik ziyafetleri ile oluştu. Tecrübeli ve olgun oyuncularımızla Bülent hoca ve ekibine saha içi ve dışı gerekli destek sağlandı. Trabzon maçı milat oldu ve takımın özgüveni kendine geldi. Bundan sonra da verilen ara şansımızdır ki, iyi değerlendirerek sezon maçı kamp dönemi eksikliğini kapatabileceğiz.

Önümüzde kendi evimizde oynanayacağımız Fenerbahçe maçımız var. Büyük maçlar; içsel motive etme gücüne sahipken baskısından dolayı stresi de büyük olan maçlardır. Hedefli oyuncuların medya ve izleyici ilgisi yoğun olan maçlarda yüzde yüz performansını ortaya koyarak başarılı olma hissi vardır. Tabi tersi durumun da baskısı, başarısızlık durumu! Bu yüzden bu maç kolay olmayacak. “Kolay olmadan önce herşey zordur!”bunun bilinciyle,teknik ekibin takım psikolojisini ve kendi psikolojisini iyi yönetiyor olması beklenecektir. Bu maçlar psikolojisi güçlü tarafın kazanacağı maçlardır, bir de taraftar desteğini arkasına alan… Bülent hoca da aldığı puanlar sonrası heyecanını maçın daha ilk dakikalarından itibaren sergilediği saha kenarı panik hareketlerden ziyade taktiksel ve motivasyonel etki yaratarak takıma hissettirirse; takımın kendisine olan güvenini sağlarsa, kazanan takım olma duygusunun verdiği pozitif duyguların devamı olarak sahaya çıkıp, en iyiyi yaparız,en azından çabalarız.

Acı, üzüntü, mağlubiyet hisleri geçicidir, bir gün sürer, bir hafta sürer, bir ay sürer ama sonunda geçer… Ama eğer şimdi vazgeçersek bu durum sonsuza dek sürer…