Bitmedi!Bitmez!

Mersin İdmanyurdu bu sezon 24 maça çıktı. Bu maçlar arasında kritik sıfatını hak eden bir maç varsa o da kesinlikle Sivasspor maçıydı. Bırakın mağlubiyeti alınacak beraberlik bile umutları söndürmeye yetebilirdi.

Böylesine kritik bir maça, hem de iş saati olmamasına rağmen sadece 4.500 taraftarın gelmesi düşündürücü. Vali, Belediye Başkanı ve yönetimin taraftarı stada çekmek için önce sorunu tespit etmesi ve sonrasında projeler üretmesi takımın geleceği için önemli. Çünkü futbol taraftarla güzel. Ve takım kuşkusuz taraftarları ile daha güçlü.

Maç bu kadar kritik olunca haliyle taraftar gibi futbolcularda tedirgin başladı maça. Yenilecek bir golle moral ve motivasyonu kaybetme korkusu iki takımı da temkinli oynamaya itti. Tipik orta saha mücadelesi şeklinde geçen maçta iki takım da rakibin hata yapmasını bekler gibiydi. Aslında bu hata anlarından birinde Nako fırsatı değerlendirse en azından bir taraf amacına ulaşmış olacaktı. İlk yarı Sadiku orta sahayı toparlayan isim olurken Khalili'nin beklenen katkıyı veremediğini gördük. Hücumda ise takımın organize olmaktan uzak, Nako'nun şapkadan tavşan çıkarmasını beklediği günlerden birisi daha yaşanıyordu.

Bu durum ikinci yarı başında Welliton'un oyuna girişine kadar devam etti. Welliton'nun yokluğunda takım bal yapmayan arı misali. Koşuyor, mücadele ediyor ancak bir hücum aklı ortaya koyamıyor. Aksine Welliton'nun varlığında ise takım resmen boyut değiştiriyor. Toplu ve topsuz oyundaki hünerini statta çıplak gözle çok net görebiliyorsunuz. Brezilyalı sadece oynamıyor, aynı zamanda takımı oynatıyor. Onun olmadığı maçlarda kaybedilen puanlara hayıflanmamak elde değil.
Sivas karşısında takım halinde yine iyi mücadele vardı sahada. Welliton kalitesi, Sadiku oyun bilgisi, Güven özverisi ve Vederson tecrübesiyle Sivas karşısında alınan galibiyetin mimarları arasındaydı. Ümit Özat'ta doğru/yanlış ama cesur hamleleriyle oyuna müdahale etmeye devam ediyor.

Mitroviç, Sadiku, Serkan, Vederson, Khalili, Nakoulma ve Welliton. Bu iskeletin birlikte sahada olduğu maçlarda Mersin'in şansı her zaman yüksek olacaktır. Rakiplerin bunca transfere rağmen kadro kalitelerinin yetersizliğine bakınca gerçekten Rıza Hoca'ya bir kez daha teşekkür etmek gerekli. Kalan 10 haftada sakatlık yaşanmaz ve maddi sorunlar en azından şimdilik bir kenara bırakılırsa bu takım kesinlikle ligde kalacak kapasitede. Bu bakımdan taraftara zaten işe yaramayan stadı doldurun çağrısı yapmak yerine sakatlık yaşanmaması için evden de olsa dua edin demek daha faydalı olabilir.

Geçen hafta moral bozmaya gerek yok, tablo ve fikstür hala umut vaad ediyor demiştik. Bu hafta ise hemen havaya girmemek lazım demek belki. Ayrıca Kayseri kazanırsa hemen moral bozmaya da gerek yok. Özetle daha sakin olmak lazım. Her halükarda alınan her 3 puan = 1.2. milyon TL. Bu defa + yeniden inanç da getirdi. Haftaya eksik Trabzon'dan ve sonrasında evimizde Gaziantep'ten alınacak 4 puan ile başka şeyler konuşuyor olabiliriz.

Bu takıma, bir düştü gözüyle bakanlar var bir de inananlar. Bu hafta inananlar kazandı. İnşallah sezon sonunda da yine inananlar kazanacak. Bu mücadele ve inanç matematiksel şans bitmeden bitmemeli.